Hoge Duitse justitieambtenaren haalden in 2002 hun argumenten om het opsluiten van zeven ontsnapte Nederlandse oorlogsmisdadigers te frustreren uit nazi-gedachtengoed en een decreet van Adolf Hitler.
Dat ontdekte historicus Jan de Roos bij zijn onderzoek naar Klaas Carel Faber, aldus het Haarlems Dagblad. Oorlogsmisdadiger Faber maakte als lid van de Sicherheitsdienst onder meer deel uit van een moordcommando in Drenthe.
Publicatieverbod
Het Openbaar Ministerie verbood de Haarlemmer historicus De Roos twee weken terug zijn ontdekking naar buiten te brengen, na een beroep op de Wet openbaarheid van bestuur. Volgens De Roos beroept het OM zich op privacyschending en op een mogelijke beschadiging van de relatie met Duitsland. De Roos, die later dit jaar met een boek over de zaak-Faber komt, vindt het publieke belang van openbaarmaking zwaarder wegen. Het OM laat aan de krant weten nogmaals naar het publicatieverbod te kijken.
De Rood ontdekte de Duitse argumenten om Faber niet terug naar de gevangenis te sturen in 2013. In dat jaar mocht hij in het Paleis van Justitie in Arnhem in een paar ordners en dozen met documenten kijken. Hij las toen over de onderhandelingen in 2002 tussen Duitsland en Nederland over zeven oorlogsmisdadigers.
Tekst gaat verder onder de foto
Klaas Carel Faber ontsnapte in de jaren 50 uit de gevangenis in Breda (foto: Beeldbank WO2 - NIOD)
Tientallen doden
Het Drentse moordcommando - waar Faber deel van uitmaakte - opereerde onder de codenaam Aktion Silbertanne. Het executiepeloton schoot gijzelaars dood in de Drentse bossen. Ook pleegde hij zogeheten represaillemoorden na verzetsdaden.
De moorden begonnen in het najaar van 1943 in Meppel en Staphorst. Onder meer garagehouder Dijkstra en chirurg Roelfsema uit Meppel en schoolhoofd Boldewijn uit Staphorst werden om het leven gebracht. Daarna trok het commando het hele land door. In minder dan één jaar tijd werden 45 anti-Duitse Nederlanders vermoord.
Na de oorlog kreeg Faber de doodstraf, die later werd omgezet in levenslang. Faber ontsnapte in 1952 uit de gevangenis van Breda, samen met onder meer Herbertus 'de Beul van Ommen' Bikker, Sander Borgers en andere oud-SS'ers. De geboren Haarlemmer vluchtte naar Duitsland, waar hij niet uitgeleverd kon worden.
Omdat Faber lid was van de SS kreeg hij automatisch de Duitse nationaliteit, een regel die nog uit de nazitijd stamde. En Duitsland leverde geen eigen staatsburgers uit. Meerdere pogingen om Faber alsnog te berechten liepen op niets uit. Faber overleed in mei 2012.
